Vooraf had ik alle mogelijkheden van bezienswaardigheden voor vandaag overlopen met mijn zoon.
(Carhenge, Scotts Bluff, Agate Fossil Beds, Fort Laramie, Oregon Trail, ...)
Ik was hier al ooit, dus het maakte me niet zo veel uit. Mijn zoon heeft voor Fort Laramie en Oregon Trail gekozen. Onze route gaat dus via 20-85-26 en I25.
We hebben ons een beetje verslapen deze ochtend. Tegen 10 u zijn we onderweg.
Na een uurtje rijden door de prairie zijn we weer in Wyoming.
In Lusk doen we een korte stop bij het Stagecoach Museum. Het valt ons wat tegen.
Op dan maar naar Fort Laramie National Historic Site. (hier nog meer info)
Dit fort werd in 1834 opgericht en was het eerste fort in Wyoming. Later werd het een belangrijke stopplaats voor emigranten langs het Oregon Trail en het was een station van de Pony Express en de Overland Stage (postkoets).
Het is bijna middag wanneer we bij de oude 'Army Bridge' aankomen.
Even verder bereik je het fort.
In het visitor center halen we een audio tour (en deze is best leuk gemaakt). Nu zijn we klaar om aan ons bezoek te beginnen.
Er zijn nog een 20-tal restanten van gebouwen te zien. Elf gebouwen zijn volledig gerestaureerd.
In de gerestaureerde gebouwen kan je zien hoe de gewone soldaten en de soldaten-van-hogere-rang leefden. Ook is er veel uitleg over het leger, pelsjagers, emigranten en Northern Plains Indians.
Hier en daar op het terrein lopen figuranten rond (die ook graag uitleg geven).
Sommige mensen woonden rondom het fort in tenten, soms hadden ze een moestuin.
Kanonnen en het beroemde 'gatling gun'
Gevangenis (boven ruimte voor bewakers en aan de achterzijde in de kelder waren de cellen, inclusief een isoleercel - de cellen werden nooit proper gemaakt, men wachtte gewoon tot de Laramie River buiten haar oevers trad en dan spoelde het vuil vanzelf weg)
We krijgen een privé concert van de bewaker. Hij blaast de gekende melodie van de ter-hulp-snellende-cavalerie op de jachthoorn.
Officiers-woning
In de Soldier's Bar (gebouw uiterst rechts) kan je je dorst lessen. Wij doen dit met 'de' cowboy drank (uit de films) Sarsaparilla (mierzoet met kaneel, niet onze favoriete smaak).
Gedenkplaat voor Pony Express
Eten kan je niet krijgen in het fort maar dat is voor ons geen probleem. We hebben onze picknick weer bij en naast de parking ligt een picnic area. Er staan meerdere picknick tafels lekker in de schaduw, die weer welkom is bij 35 °C.
Rond 14 u rijden we verder. Het is maar een half uurtje met de auto naar Guernsey. Daar gaan we een bezoek brengen aan Oregon Trail Ruts en Register Cliff.
Even een lesje geschiedenis. De emigranten die naar het Westen trokken deden dit met een huifkar waar heel hun hebben en houwen in geladen was. Zoals reeds eerder gezegd was Fort Laramie een halte voor deze mensen. Ze konden zich er opnieuw bevoorraden. Daarna reden ze verder langs de Platte River tot hier in de buurt van Guernsey (een dag reizen vanaf Fort Laramie). De rivier was op dit punt doorwaadbaar. Blij dat ze de overkant haalden en om een teken na te laten voor bekenden die nog achter hen waren, krasten ze hun namen in de zandstenen rotswanden (Register Cliff).
De 'gemakkelijke' tocht over de plains hadden ze nu achter de rug, voor hen lagen enkel nog bergen. Waar de mensen de vallei van de Platte River verlieten, zijn de sporen van de karrenwielen nog te zien. Ze zijn diep uitgehaald in de zandstenen ondergrond (Oregon Trail Ruts)
Rond 15 u vertrekken we naar Cheyenne. De Rocky Mountains komen terug in zicht aan de horizon en onderweg gaat de kilometerteller voor deze reis over de 3000 mijl.
We rijden door Cheyenne maar we gaan de stad niet bezoeken.
Het zijn Cheyenne Frontier Days en daar willen we even naartoe.
Dit evenement vindt jaarlijks plaats in juli en duurt 10 dagen. Er is een kermis en een markt, je kan naar de rodeo en elke dag zijn er ook optredens. Kortom een wild west festival. Maar het is hier immens druk. We besluiten om alleen maar iets te eten en daarna verder te rijden. Zo blijft er nog iets op ons lijstje staan voor een andere vakantie.
Even na Cheyenne belanden we in een andere staat, Colorado.
Onze cirkel is bijna rond.
Rond 20 u komen we aan bij ons hotel in Fort Collins, de Best Western Kiva Inn.
Reden dat ik deze hier nog eens expliciet vermeld, is omdat het hotel uitgebaat wordt door suuuuupervriendelijke, behulpzame mensen.
