Ondanks dat het zeer zonnig is deze ochtend, is het ook bar koud. Net geen nachtvorst geweest.
Afgelopen nacht was ik ook wakker geworden van de kou en heb een extra deken genomen.
Na het ontbijt en met dikke trui beginnen we aan onze rit. Het is dan 8 u.
We rijden eerst naar het Biscuit Basin, net ten noorden van Old Faithful.
De hoofdrol is hier voor de Sapphire Pool. Er is een looppad (0.25 mijl) door het geiserveld.
We zijn blij als we in de buurt van een pool of bron komen. Dan kunnen we ons even opwarmen aan de damp voor we weer verder gaan.
We gaan nog eens kijken bij West Thumb Geyser Basin. Het is bijna niet te geloven, mama hert is eindelijk opgestapt. Vandaag kan ons bezoek dus wel doorgaan.
Het basin is net langs Yellowstone Lake gelegen. Sommige geisers liggen zelfs in het meer.
De zon is volop van de partij. Hierdoor glinstert het meer en krijgt het een zilveren kleur.
Abyss Pool (16 m diep)
Thumb Paint Pots (inclusief zeer indringende zwavelgeur)
Na het bezoek aan West Thumb rijden we langs Yellowstone Lake naar Lake Village.
Onderweg doen we nog enkele foto-stops.
Bij Lake Village heb je uiteraard een magnifiek zicht op het meer. Het enige, grote nadeel hier: muggen. Er zijn er 1000-den.
Tegenover de winkel ligt een schuur waar zwaluwen wonen. Schitterend spektakel. Er heerst een enorme bouwkoorts bij de beestjes.
We blijven niet lang en gaan terug op pad. Het gaat nu richting Canyon Village.
Foto-stop bij Le Hardys Rapids, stroomversnellingen in de Yellowstone River.
Gisteren hadden we hier in de buurt al wat meer bizons gezien. Vandaag krijgen we dan eindelijk onze eerste kudde bizons te zien in Yellowstone.
(ik verbaasde me erover dat we relatief weinig bizons zagen en gisteren aan een ranger naar de reden gevraagd: door de enorme hoeveelheid sneeuw van afgelopen winter zijn de jongen later geboren; de eerste weken blijven de kuddes heel ver weg verborgen; ze zijn nu pas beginnen rondtrekken)
De moeders met de pasgeboren jongen staan verder weg, iets dichterbij staan de mannetjes met de jongen van vorig jaar.
We blijven redelijk lang genieten en rijden dan verder naar Mud Volcano Area.
Het hele gebied rond Mud Volcano heeft een hele hoge zuurtegraad. De omliggende rotsen worden door het zuur omgevormd in een soort klei. De ondergrond laat waterstofsulfide, stoom en koolstofdioxide gemakkelijk door. Wanneer waterstofsulfide in contact komt met de lucht, ontstaat er zwavelzuur. Zo krijg je een mooi mengsel ... maar met een geurtje.
Black Dragon's Caldron en Dragon's Mouth Spring: grot gevuld met kokend water.
Dan komen we weer bij Hayden Valley. De Amerikaanse zeearend is weer op post.
We zien ook een blauwe reiger en een witte pelikaan (die duidelijk het landen nog niet echt onder de knie heeft, blijven oefenen dus)
Vandaag willen we gaan wandelen bij Grand Canyon of the Yellowstone.
We parkeren de auto bij Uncle Tom's Parking. Het is al ruim over de middag dus hoog tijd voor picknick.
Terwijl we zitten te eten, komt een hert op zijn gemakje over de parking gewandeld. We blijven wel uit zijn buurt want je wilt echt geen contact met dat gewei hebben.
Na de lunch vertrekken we naar Artist Point, via South Rim Trail (6 km H+T).
We vertrekken eerst naar het viewpoint op de Upper Falls.
En dan gaat het naar Artist Point. Het is een gemakkelijke wandeling met onderweg steeds veranderende zichten op de Lower Falls en de Grand Canyon.
Het is ondertussen behoorlijk heet geworden maar we hebben er niet teveel last van want je wandelt hier en daar ook door het bos.
Op de parking bij Uncle Tom was redelijk wat volk maar tijdens de wandeling zien we bijna geen andere wandelaars. Je kan ook met de auto naar Artist Point dus wanneer we daar aankomen, zitten we weer tussen het volk.
De wanden van de canyon zijn op dit punt heel kleurrijk.
We wandelen terug naar Uncle Tom's Parking. Voor we naar de auto gaan, wilt mijn zoon nog een keer de 300 trappen doen voor een beter zicht op de Lower Falls. Ik pas.
Voor het avondeten rijden we naar Canyon Village. In de General Store ligt de Soda Fountain, in de stijl van de jaren 50. Je zit er op barkrukken aan een toog. We eten een burger en frietjes. Het smaakt ons.
 |
| (de wolven zijn de zwarte vlekjes) |
Het is echt de max.
We worden weer eens geconfronteerd met de beperktheid van onze fototoestellen. Nu weten we wel zeker welk cadeau we willen onder de kerstboom.
Het is al laat als we richting Old Faithful terug rijden.
De avond valt en de laatste 20 km is het wel erg donker aan het worden.
Dit vind ik echt niet fijn, het is een beetje akelig. Je kan niet ver zien en er loopt toch wel wat wildlife rond in dit park. En zoals we overdag al gemerkt hebben, kunnen die zomaar de weg oversteken.
We hebben geluk en komen heelhuids aan bij onze cabin.
Het wordt onze laatste nacht hier, morgen trekken we verder.
