Dag 5 : Idaho Falls - Craters of the Moon - Idaho Falls

14 juli 2011

Eindelijk kan ik er terug naar toe: Craters of the Moon National Park.
Ik vind het zo'n schitterend park, hopelijk kan mijn zoon er ook van genieten.

We ontbijten in ons hotel. Er is gratis ontbijt voorzien. Nu stelt dat vaak niet veel voor maar hier dus wel. Je kan er zelfs je eigen samengestelde omelet laten bakken.

Zeker in de rugzak vandaag: zaklampen, eten en drinken (er zijn geen services in het park)

Na 1,5 u rijden zijn we er, de eerste reactie van mijn zoon is 'wow'.



Het landschap bestaat uit lava-velden, kraters en kegels. Het is onwezenlijk maar straalt op zijn manier ook een onnoemelijke schoonheid uit. Een speciale plaats.

We stoppen eerst bij het visitor center om een cave permit te halen. (die heb je nodig als je in de grotten wilt gaan wandelen, het is een soort bewijs dat je niet met zieke vleermuizen in contact geweest bent)
Neem daar ook de handige 'Guide to the Caves Trail' mee (dan heb je eenmaal in de grotten toch ongeveer een idee van richting).

Je kan verschillende korte of langere wandelingen doen in dit park.
Onze eerste wandeling is de North Crater Flow Trail, slechts 0,5 km.





Daarna wat zwaarder werk, klim naar de top van Inferno Cone, afstand H+T 0,6 km, maar een stevige klim,
164 ft (50 m).
Het is bijna 40 °C dus zo in 1-2-3 zijn we niet boven.



Zicht op Snow Cone en Spatter Cones


Inferno Cone is een kegel gevormd doordat kleine lava-deeltjes zich rond de vulkaanopening ophoopten na hun uitstoting. Het voelt aan als gravel.
Bij het afdalen is het wel wat opletten want de ondergrond bestaat uit allemaal kleine losse steentjes.


Kleine wandeling bij Spatter Cones:

Snow Cone: onwerkelijk, in de kegel ligt nog sneeuw !



Spatter Cones: kleine lava-deeltjes die aaneen geklit zijn



We rijden verder via de loop road (eenrichtingsverkeer) door dit maanlandschap. Zo ver je kan kijken zie je de lava-velden. Af en toe is er een beetje begroeiing. Veel mensen zien we niet wat het allemaal nog mystieker, desolater doet aanvoelen.



Het plan was om te picknicken bij Broken Top Loop Trail maar deze weg zijn ze aan het heraanleggen, dus helaas afgesloten (ook Devils Orchard is afgesloten wegens roadwork).
We rijden naar de Cave Area en eten daar dan maar in de auto met de airco aan (buiten in de volle zon is het echt te heet en er is nergens schaduw).

Wanneer de buikjes vol zijn vertrekken we op onderzoek naar de grotten. Alles bij elkaar is het Caves Trail een kleine 3 km. Gezien de temperatuur nemen we wel extra water mee en onze zaklampen.

Je wandelt er door een lava-veld en over de Blue Dragon Flow.



De eerste grot is de Dewdrop Cave, de kleinste dus ideaal om mee te beginnen.


Een welkome verrassing: het is heerlijk fris onder de lava !

Dan gaan we naar Indian Tunnel, je kan hier 300 m door een lavakanaal wandelen (of liever klauteren).
Deze tunnels ontstaan doordat de buitenkant van een lavastroom afkoelt en hard wordt terwijl de nog vloeibare lava binnenin wegstroomt en zo dus een holte achterlaat.


Indian Tunnel is op sommige plaatsen erg breed en hoog, er is overal voldoende licht dus we hebben de zaklampen hier niet nodig.


We gaan over het lava-veld terug naar het verharde pad. Het is belangrijk dat je op het lava-veld de aangegeven route (met cairns - hoopjes gestapelde stenen) volgt want uiteraard is de ondergrond niet overal stevig genoeg.


Boy Scout Cave: nu begint het echte klauter- en klimwerk.
Zaklampen zeker nodig, het is hier pikdonker.
(tip voor zaklamp: mijn zoon had een hoofdlamp en had dus zijn 2 handen vrij terwijl ik een lamp had om in je hand te houden en dus had ik maar 1 hand vrij; af en toe moest ik mijn lamp in mijn zak steken omdat ik echt mijn 2 handen nodig had om te klimmen; mijn zoon richtte dan zijn lampje op mij - met een hoofdlamp kan je alles prima doen)


Bovengronds zicht tussen Boy Scout en Beauty Cave


Als afsluiter doen we nog de Beauty Cave, in deze grot is het echt ijskoud.
Enkel bij het begin kan je zonder lamp iets zien, verder door is het er ook pikdonker.


We rijden terug richting ingang van het park.
Daar doen we nog ongeveer de helft van het North Crater Trail en gaan dan terug naar de auto.
(North Crater Trail is 5.8 km maar het pad maakt geen lus, vertrek en aankomst is dus een andere plaats en dat is dus lastig als je met de auto bent)




Zoals ik al vermoedde, mijn zoon vond het hier ook ontzettend fijn en mooi.

's Avonds gaan we in Idaho Falls iets eten bij Smitty's Pancake & Steak House, op wandelafstand van ons hotel. We kiezen beiden Fried Chicken. Welke sides we daarbij willen? We mogen er 2 kiezen: soep, groenten, puree, frietjes, gebakken aardappelen of Tater-Tots. Dat laatste kennen we niet. De vriendelijke dame omschrijft het als : gekookte aardappelen die in hele kleine stukjes gedaan worden, samengedrukt worden en dan gefrituurd. We besluiten het te proberen. Wat blijkt? Tater-Tots zijn gewoon een soort kroketten! Het eten was er zeer lekker en de bediening top. Een aanrader dus.