Na weer een overheerlijk ontbijt gaan we op pad.
De US26 loopt hier door de vallei van de Snake River.
De toppen van de Teton Range zijn al goed te zien en komen steeds dichter.
In Swan Valley slaan we af naar Victor. Even na Victor rijden we Wyoming binnen.Via de Teton Pass, 2570 m hoog rijden we dan richting Jackson.
Deze weg mag van ons ook wel het label Scenic Byway krijgen.
Het stadje Jackson bezoeken we straks, nu gaan we eerst naar Grand Teton National Park.
Op weg naar het Craig Thomas Discovery & Visitor Center bij Moose (altijd onze eerste stop in een nationaal park) staat er een hoop volk langs de kant. Wij stoppen dus ook maar. Onder de brug heeft een meneer moose zich lekker in de schaduw geïnstalleerd. En gelijk heeft ie, want in de zon is het behoorlijk warm. (volgens de auto is het 32 °C).
Het is ondertussen al middag dus tijd voor picknick. Er staan hier picknicktafels naast een riviertje en dit is het uitzicht:
Wat wil je meer? Lekker relax, stralende zon. We voelen ons als God in ... the USA.
Je kan al een zeer goede indruk van het park krijgen door één van de Scenic Drives te rijden.
Wij willen vandaag al enkele stops langs de Teton Park Road en de Jenny Lake Scenic Drive (one way, tussen North en South Jenny Lake) doen.
Vandaag dus viewpoints, morgen en overmorgen staan er wandelingen op het programma.
Er is enorm veel keuze in trails, en ze zijn zeker niet allemaal heel zwaar.
We rijden naar Jackson Lake Junction en moeten onderweg verschrikkelijk hard remmen voor een 'dumb ass deer' zoals de chauffeur van de tegenliggende wagen zei. (en we reden echt maar 25)
Via de uitzichtpunten over de Snake River langs de US89 keren we terug naar Jackson.
Onderweg zien we ook onze eerste kudde bizons en komen we een pronghorn (gaffelbokantilope) tegen met een death wish.
We checken in bij ons hotel, de Ranch Inn. Dit hotel is betaalbaar, heeft alles wat we nodig hebben (er is ook een laundromat), parkeergelegenheid en ligt op wandelafstand van het centrum. Toplocatie!
Na een rondje door het stadje gaan we eten bij de Million Dollar Cowboy Bar.
In de bar zelf mogen we niet omdat mijn zoon nog te jong is en, volgens de charmante buitenwipper, ik ook. Spijtig want het interieur hier is wel speciaal, de barkrukken zijn hier van zadels gemaakt en in de toog zijn munten verwerkt. (Weet ik van vorige vakanties). Mijn zoon mag wel even snel binnenkijken. Ze hebben ook een restaurantgedeelte waar wel iedereen binnen mag.
Wanneer we terug in het hotel zijn, draai ik nog een machine was (morgen ga ik dat nog eens doen want de dagen daarna zitten we in Yellowstone en daar gaat dit minder vlot).
